Business & Personal Development Coaching

Υπάρχει σημαντικό πλήθος ερευνών που στοχεύουν στη διερεύνηση της επίδρασης των ψυχολογικών παραγόντων στα αποτελέσματα των επιδόσεων, στην Διαχείριση Ταλέντων με όραμα την επίτευξη του στόχου και σστην Ανατροφοδότηση από το ίδιο το τελικό επίτευγμα. Στην παρούσα φάση, ο όρος «ψυχολογία απόδοσης» θα χρησιμοποιηθεί για να περιγράψει εκείνους τους ψυχολογικούς παράγοντες που θεωρούνται ότι έχουν την πιο άμεση επίπτωση στην απόδοση σε περιβάλλοντα που η απόδοση προσμετράτε και είναι άμεσα συνδεδεμένη με τον στόχο.

Αυτο-αποτελεσματικότητα. Η κοινωνική θεωρητική νοημοσύνη έχει τις ρίζες της σε μια ανθρώπινη συμπεριφορική κατηγοριοποίηση, όπου τα άτομα θεωρούνται εκτελεστές που ασχολούνται ενεργά με την ανάπτυξή τους και που ελέγχουν ενεργά τις πράξεις τους. Η έννοια της ανθρώπινης αυτής πρακτικής βασίζεται στην πεποίθηση ότι «ό,τι οι άνθρωποι σκέφτονται, πιστεύουν και αισθάνονται, επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρονται» (Bandura, 1986, σ. 25) Η αυτο-αποτελεσματικότητα αναφέρεται σε μια συγκεκριμένη πτυχή του εαυτού, αυτή που προσδιορίζει τι μπορεί να κάνει το άτομο με τις ικανότητες/δεξιότητες που έχει εφόσον τις αξιοποιήσει. Ο Albert Bandura στηρίζει την άποψη για την ανθρώπινη συμπεριφορά κατά την οποία η πεποίθηση ότι οι άνθρωποι έχουν σχέση με τις δικές τους ικανότητες είναι κρίσιμα στοιχεία στην άσκηση του ελέγχου και της προσωπικής απόδοση. Ο ίδιος όρισε την αυτό-αποτελεσματικότητα ως εξής: «Η αντιληπτή αυτο-αποτελεσματικότητα αναφέρεται στις πεποιθήσεις στις ικανότητες κάποιου να οργανώνει και να εκτελεί τα μαθήματα δράσης που απαιτούνται για την επίτευξη των στόχων» (Bandura, 1997, ρ.3). Η αυτοπεποίθηση, είναι η πτυχή του εαυτού που αναφέρεται στο πόσο σίγουρο (γεμάτο πεποίθηση) το  άτομο είναι ότι μπορεί να επιτελέσει με επιτυχία τα απαιτούμενα καθήκοντα σε συγκεκριμένες καταστάσεις δεδομένης της μοναδικής και συγκεκριμένης ικανότητάς του. Συνεπάγεται μια κρίση σχετικά με το πόσο καλά μπορεί να προγραμματίσει και να εκτελέσει τις απαραίτητες ενέργειες για να ολοκληρώσει επιτυχώς το έργο. Η γνωστική πτυχή του εαυτού είναι επομένως εξέχουσα, σημαντική και επιρροή όσον αφορά την απόδοση, την έκβαση και την επιτυχία.

Η αυτο-αποτελεσματικότητα συνδέεται έντονα με μια ποικιλία συμπεριφορικών αποτελεσμάτων όπως η δέσμευση, η επιμονή, η στρατηγική χρήση, η μειωμένη ανησυχία και η απόδοση της εργασίας (Bandura, 1997 · Pajares, 1996 · Pajares& Schunk, 2001 · Schunk, 1989, 1995). Η υψηλή αυτό-αποτελεσματικότητα συνδέεται επίσης με μεγαλύτερη ευελιξία της γνώσης για παράδειγμα μέσω της αποτελεσματικής χρήσης του α) καθορισμού στόχων β)της αντίστασης στην αρνητική ανατροφοδότηση/ανάδραση(feedback)και της αυτορρύθμισης σε ακαδημαϊκές απαιτήσεις (Bandura, 1993, Zimmerman & Bandura, 1994). Έτσι, από όλες τις σκέψεις που επηρεάζουν την ανθρώπινη λειτουργία, οι πεποιθήσεις αυτο-αποτελεσματικότητας αποτελούν τον πυρήνα της κοινωνικής γνωσιακής θεωρίας.

Το coaching αφορά την οικοδόμηση ικανοτήτων (Kvalsund, 2005, σελ. 19). Έτσι, η επιτυχημένη μη κατευθυντική παρέμβαση θα πρέπει να οδηγήσει σε αυξημένη αυτογνωσία και αυτοπεποίθηση όταν πρόκειται για συγκεκριμένες ικανότητες ηγεσίας καθώς και στην ανάδειξη θετικών στοιχείων που υπάρχουν στο ιστορικό του κάθε ανθρώπου προς ανάκλιση και χρήση. Σε αυτή τη βάση αναπτύχθηκε η ακόλουθη υπόθεση: H1: Το εκτελεστικό coaching βελτιώνει την αυτο-αποτελεσματικότητα του διευθυντή και του μεσαίου διαχειριστή που σχετίζεται με συγκεκριμένες ικανότητες ηγεσίας.

Ο καθορισμός του στόχου

Οι Locke και Latham (2002) υπογραμμίζουν διάφορους παράγοντες οι οποίοι είναι απαραίτητοι για να επηρεάσουν θετικά τις επιδόσεις (Locke & Latham, 1990):

(1) Ο στόχος πρέπει να είναι συγκεκριμένος, που σημαίνει ότι πρέπει να είναι τόσο παρατηρήσιμος όσο και μετρήσιμος σε σχέση με το επιθυμητό αποτέλεσμα. Αυτό μπορεί να αποδειχθεί με την επίτευξη συγκεκριμένων αποτελεσμάτων σε συγκεκριμένα καθήκοντα. Αυτό το φαινόμενο της ειδικότητας και της παρατήρησης θα αναφέρεται ως στόχος ορίζοντας τη σαφήνεια στην παρούσα μελέτη. Το τρέχον τεύχος και το αρχείο πλήρους κειμένου αυτού του περιοδικού είναι διαθέσιμο στη διεύθυνση http://www.business.brookes.ac.uk/research/areas/coachingandmentoring/ Διεθνές περιοδικό για την κατάρτιση και την καθοδήγηση με βάση τα στοιχεία. 7, Νο. 2, Αύγουστος 2009 Σελίδα 34

(2) Το αντιληπτό επίπεδο δυσκολίας του συγκεκριμένου έργου επίτευξης μέσω της επίτευξης στόχου. Αυτό είναι δύσκολο να μετρηθεί αντικειμενικά με βάση ένα γενικό πρότυπο δυσκολίας και δεν είναι ιδιαίτερα επιθυμητό σύμφωνα με τους Locke και Latham (1990). Μάλλον, είναι η συγκεκριμένη κρίση που γίνεται από το άτομο που είναι το κρίσιμο στοιχείο σε σχέση με την αξιολόγηση της δυσκολίας των εργασιών. Οι εργασίες που βρίσκονται στο όριο ή κοντά στο όριο της ικανότητας του ατόμου (αντί να είναι υπερβολικά υψηλές ή πολύ χαμηλές) έχουν τον βέλτιστο βαθμό δυσκολίας για να επηρεάσουν θετικά την αυτο-αποτελεσματικότητα (Bandura, 1986). Αυτός ο παράγοντας θα αναφέρεται ως δυσκολία καθορισμού στόχων στην παρούσα έρευνα.

(3) Η σχέση μεταξύ απόδοσης και στόχου είναι ισχυρότερη όταν το άτομο είναι βαθιά αφοσιωμένο στο στόχο (Seijts & Latham, 2001). Η δύναμη αυτής της δέσμευσης αναφέρεται ως δέσμευση καθορισμού στόχων σε αυτή τη μελέτη. Η σημασία της δέσμευσης στόχων είναι ιδιαίτερα εμφανής όταν οι στόχοι θεωρούνται δύσκολοι από το άτομο (Klein, Wesson, Hollenbeck & Alge, 1999). Οι δύσκολοι στόχοι απαιτούν μεγαλύτερη προσπάθεια και συνδέονται με λιγότερες πιθανότητες επιτυχίας από ό, τι για τους ευκολότερους στόχους (Erez & Zidon, 1984).

(4) Προκειμένου οι στόχοι να είναι αποτελεσματικοί, απαιτείται αποτελεσματική και συνεχής ανατροφοδότηση σχετικά με την πρόοδο του ατόμου σε σχέση με την επίτευξη του στόχου (Locke & Latham, 2002)